Ο τρίτος προσωπικός δίσκος της Χριστιάνας που κυκλοφόρησε το 1977 και της χάρισε την πρώτη μεγάλη της επιτυχία, βάζοντάς την για κάποια χρόνια στην πρώτη γραμμή της ελληνικής μουσικής σκηνής. Ο λόγος για το πασίγνωστο «Τελειώσαμε λοιπόν» που έγραψε ο Θανάσης Πολυκανδριώτης με στίχους του Γιάννη Πάριου, το οποίο έκανε γνωστή την πολύ καλή (και στις μέρες μας δυστυχώς ξεχασμένη) τραγουδίστρια στο ευρύ κοινό.

Μέχρι τότε, η Χριστιάνα (αδελφή της Βασιλικής Λαβίνα κι εξαδέλφη της Ελένης Βιτάλη) είχε κάποια σποραδικά «σουξέ» όπως τα «Έβγα τελάλη μου», «Βάρα το ζουρνά», «Μην ακούς που τραγουδάω», «Ξέχασέ με» κ.α., μια σημαντική επιτυχία με το περίφημο «Μίλα μου» (ντουέτο με τον Δάκη), αλλά και συνεργασίες που έκαναν αίσθηση όπως με τον Γιώργο Κατσαρό στο «Δρόμο για τα Κύθηρα» και τον Απόστολο Καλδάρα στα «Σκόρπια φύλλα» (από τον οποίο δίσκο είχε προκύψει «Το μυστικό στων κοριτσιών τα χείλη» που ακούστηκε αρκετά με τη φωνή της).

Ωστόσο, το «Τελειώσαμε λοιπόν» ήταν το τραγούδι που την «απογείωσε» εμπορικά και καλλιτεχνικά, για το οποίο 17 χρόνια μετά (1994) ο στιχουργός του Γιάννης Πάριος στο διπλό άλμπουμ του «Βίος ερωτικός» αναφέρει ότι έγραψε τρεις η ώρα τη νύχτα σε μια ...χαρτοπετσέτα! Επίσης, τονίζει ότι στο ραδιόφωνο το κομμάτι διαφημιζόταν με ένα πρωτότυπο τρόπο: Όποιος ακροατής έβρισκε ποιος έκανε δεύτερη φωνή στη Χριστιάνα, κέρδιζε ένα δίσκο! Φυσικά, ήταν ο ίδιος...

Από εκεί και πέρα, εκτός από το εν λόγω τραγούδι ακούστηκαν πολύ το ομότιτλο, το υπέροχο ταγκό «Αυτή τη νύχτα μας» και το «Γι' αγάπη πια δε μου μιλάς». Γενικότερα, ήταν ο δίσκος που έβαλε τη Χριστιάνα «στα πράγματα», για ν' ακολουθήσει το 1979 το άλμπουμ με τίτλο το όνομά της που πούλησε περισσότερες από 50.000 αντίτυπα, με κύριο «όχημα» το πασίγνωστο «Τα μάτια σου»...

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της ορχήστρας επιμελήθηκε ο Κώστας Κλάββας, με εξαίρεση τα τραγούδια του Σπύρου Παπαβασιλείου που ενορχηστρώθηκαν από τον ίδιο τον συνθέτη.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Τελειώσαμε λοιπόν (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
2) Πες μου γιατί (Γ. Πάριου)
3) Γι' αγάπη πια δε μου μιλάς (F. & M. Reitano-L. Bereta-Μ. Θειόπουλου)
4) Ο ταχυδρόμος φταίει (Τ. Μουσαφίρη)
5) Δεν κλαίνε αυτές τις δύσκολες στιγμές (Στ. Ζαφειρίου-Μ. Θειόπουλου)
6) Μη μου λες άλλο μη (Σπ. Παπαβασιλείου-Ν. Βρεττού)
7) Αυτή τη νύχτα μας (Last tango) (R. Vincent-B. Libert-R. Meakin-Μ. Θειόπουλου)
8) Γεια σου γεια σου (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
9) Έτσι έπαιζε η μουσική (Τ. Μουσαφίρη)
10) Τις ώρες αυτές (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Θειόπουλου)
11) Αγάπα με μια στάλα (Ν. Πετρίδη-Μ. Μπιζάνη)
12) Άσε την αγάπη να μιλάει (Στ. Ζαφειρίου-Μ. Θειόπουλου)

Η τεράστια εμπορική επιτυχία του «Άσε με να σ' αγαπάω» το 1977 συνεχίστηκε κι ένα χρόνο μετά για τη Λίτσα Διαμάντη, καθώς οι πωλήσεις και αυτού του άλμπουμ που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1978 ξεπέρασαν τις 50.000 αντίτυπα και της χάρισαν τον δεύτερο χρυσό δίσκο της καριέρας της. Οι ρυθμοί της ντίσκο είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να εισβάλλουν στη χώρα μας και σ' αυτό το πνεύμα ο Νίκος Ιγνατιάδης έγραψε το ομότιτλο τραγούδι, το οποίο φυσικά ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του άλμπουμ και ακούγεται μέχρι σήμερα. Μάλιστα, προσφάτως διασκευάστηκε με περισσότερο «μπιτάτους» ρυθμούς και ηχογραφήθηκε σε δεύτερη εκτέλεση από μια νεαρή τραγουδίστρια, τη Σοφία Χαραλά (δείγμα από το τραγούδι έχει επίσης χρησιμοποιηθεί στο κομμάτι "στο καλό", στον τελευταίο δίσκο του hip hop συγκροτήματος Νέβμα, με τη φωνή μάλιστα της Λίτσας Διαμάντη από την αυθεντική ηχογράφηση).

Ήταν η εποχή που η Λίτσα Διαμάντη έκανε σουξέ με κομμάτια που είχαν έντονα τα στοιχεία του «σλόγκαν». Έτσι, μετά το «Όχι θα κάτσω να σκάσω» και το «Πάλι τρέλα πουλάς», σειρά πήρε το «Βρε δε θα 'σαι καλά» που ακούστηκε αρκετά και περισσότερο το «Κατά τ' άλλα πώς πας» που αφήνει ορισμένα «ακατάλληλα» υπονοούμενα. Επίσης, υπάρχει σε δεύτερη εκτέλεση το «Πουλάω φωτιές για καρδιές» του Βασίλη Βασιλειάδη, που είχε γίνει επιτυχία την ίδια χρονιά (1978) με τη φωνή της Έλενας Γιαννακάκη. Πάντως, θεωρώ ότι η καλύτερη στιγμή του άλμπουμ είναι το «Τέτοιες ώρες μιλάνε τα μάτια», με τον Γιάννη Πάριο στις δεύτερες φωνές.

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο και Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και βοηθούς τους Μίμη Καννή και Γιάννη Παπαϊωάννου. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκαν ο Νίκος Ιγνατιάδης και ο Σπύρος Παπαβασιλείου (στα τραγούδια του).

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Είσαι μια συνήθεια (Ν. Ιγνατιάδη-Γ. Πάριου)
2) Ε λοιπόν σ' ευχαριστώ (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
3) Βρε δε θα 'σαι καλά (Λ. Μαρκέα-Μ. Μπιζάνη)
4) Τέτοιες ώρες μιλάνε τα μάτια (Θ. Πολυκανδριώτη-Γ. Πάριου)
5) Κατά τ' άλλα πώς πας (Β. Βασιλειάδη-Λ. Παπαγιαννοπούλου)
6) Δε μαθαίνεται η αγάπη (Λ. Μαρκέα-Μ. Μπιζάνη)
7) Δεν είσαι φωτιά (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
8) Αυτά τα χέρια (Λ. Μαρκέα-Μ. Μπιζάνη)
9) Τώρα που έφυγες εσύ (Σπ. Παπαβασιλείου-Μ. Μπιζάνη)
10) Εγώ είμαι κόρη (Αλ. Χρυσοβέργη-Μ. Μπιζάνη)
11) Για μια αγάπη (Αλ. Χρυσοβέργη-Μ. Μπιζάνη)
12) Πουλάω φωτιές για καρδιές (Β. Βασιλειάδη-Λ. Παπαγιαννοπούλου)
13) Δεν τελειώνουν τα παράπονα (Τ. Βοσκόπουλου-Μ. Θειόπουλου)
14) Οι ένοχοι (Ν. Ζαχά)