Η μεγάλη επιτυχία του «Αγάπα με» το 1977 ουσιαστικά άνοιξε ένα νέο κύκλο καριέρας για τον Γιάννη Πουλόπουλο, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τη μέχρι τότε πορεία του στο χώρο. Από τη στιγμή λοιπόν που πέτυχε η «συνταγή» των μεταγλωττισμένων επιτυχιών του εξωτερικού, ακολουθήθηκε και την επόμενη χρονιά χωρίς όμως την αποδοχή της προηγούμενης, τουλάχιστον όσον αφορά τη διαχρονικότητα.

Έτσι, τον Απρίλιο του 1978 κυκλοφορεί το «Για σένα» με τραγούδια παλιών και νέων δημιουργών, αλλά και με τρία ξενόφερτα που ωστόσο - πλην του ομότιτλου - δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα. Ο τραγουδιστής ανταμώνει δισκογραφικά με δύο συνθέτες που έπαιξαν βασικό ρόλο στην πρώτη δεκαετία της καριέρας του, όπως ο Μίμης Πλέσσας (κυρίως) και ο Γιάννης Σπανός, ενώ συνεργάζεται για πρώτη και τελευταία φορά με τον πολύ νέο τότε δημιουργό Αντώνη Βαρδή, ο οποίος εμπλουτίζει το ρεπερτόριο των επιτυχιών του Πουλόπουλου με το πασίγνωστο και διαχρονικό «Θέλω να μ' αγαπάς».

Αυτό το τραγούδι γράφτηκε υπό την επήρεια των λατινοαμερικάνικων ρυθμών που έπαιζαν με τις κιθάρες τους στα παρασκήνια της μπουάτ «Θεμέλιο» στην Πλάκα στα μέσα της δεκαετία του '70 ο συνθέτης με τον Γιώργο Νταλάρα, όπως αποκαλύπτει ο τελευταίος στο βιβλιαράκι που συνοδεύει την έκδοση «Το μουσικό κουτί» με εννιά CD κι ένα CD-ROM που εκδόθηκε το 1997.

Οι πωλήσεις του άλμπουμ ξεπέρασαν τις 50.000 αντίτυπα, ωστόσο πέραν του ομότιτλου και του «Θέλω να μ' αγαπάς» δεν άφησε κάτι άλλο πίσω του. Πάντως, υπάρχουν ορισμένες καλές στιγμές όπως τα «Πάνε χρόνια πάνε μήνες», «Άσε τα λάθη σου σε μένα» και «Μου τάξανε».

Η παραγωγή ήταν του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτες τους Στέλιο Γιαννακόπουλο και Τάκη Φιλιππίδη. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκαν οι Κώστας Κλάββας, Γιώργος Κριμιζάκης, Νίκος Λαβράνος, Αντώνης Βαρδής και Μίμης Πλέσσας, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχει μια «κλασική» φωτογραφία του Πουλόπουλου να τραγουδά κρατώντας μια κιθάρα.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Για σένα (R. Ceratto-A. Perez-Πυθαγόρα)
2) Θέλω να μ' αγαπάς (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
3) Λιώνω (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
4) Πάνε χρόνια πάνε μήνες (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
5) Αν θα χωρίσουμε εμείς (A. Barrier-Πυθαγόρα)
6) Δυο καημοί (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)
7) Αν δεν είσαι αυτή που είσαι (R. Cerrato-Πυθαγόρα)
8) Πρώτος έκανα το βήμα (Γ. Σπανού-Β. Τσιμπούλη)
9) Και σ' αναζήτησα (Α. Βαρδή-Α. Αγγελάκη)
10) Άσε τα λάθη σου σε μένα (Μ. Πλέσσα-Γ. Κανελλόπουλου)
11) Πάντα ήθελες να φύγεις (Γ. Σπανού-Β. Τσιμπούλη)
12) Μου τάξανε (Μ. Πλέσσα-Σ. Φίλντιση)
13) Εσύ μ' έκανες τραγουδιστή (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)

Το όνομα του Σταμάτη Κόκοτα βρισκόταν ακόμη πολύ ψηλά στα τέλη της δεκαετίας του '70, αν και ήταν φανερό ότι άρχιζε σιγά-σιγά η φθορά μετά από πολλά χρόνια στην πρώτη γραμμή. Μετά λοιπόν από δύο «χρυσούς» δίσκους το 1977 («Τελευταία νύχτα» του Απόστολου Καλδάρα) και το 1978 («Θα σου χρωστώ» του Γιώργου Χατζηνάσιου), έρχεται το φθινόπωρο του 1979 το «Με αγάπη Σταμάτης» σε μουσική του εξαιρετικού σολίστα του μπουζουκιού Στέλιου Ζαφειρίου και του Χάρη Λυμπερόπουλου, με τον οποίο ο τραγουδιστής είχε συνεργαστεί και το 1976 στο δίσκο «Μια ζωγραφιά».

Ωστόσο, οι πωλήσεις του άλμπουμ δεν πήγαν πολύ καλά (τουλάχιστον για τα δεδομένα της εποχής) κι επιπλέον δεν έμεινε κάποιο γνωστό τραγούδι μέσα από αυτό. Πάντως, τα κομμάτια είναι «κομμένα και ραμμένα» για τη σπουδαία φωνή του Κόκοτα, στο κλίμα που τον είχε συνηθίσει και αγαπήσει το κοινό. Υπάρχουν βεβαίως και κάποιες τάσεις «μοντερνισμού», όπως για παράδειγμα η «Ναντίν» που ακούστηκε αρκετά στα ραδιόφωνα. Εξάλλου, επιτυχία της εποχής ήταν το πανέμορφο «Πώς να σου πω», το οποίο όμως ξεχάστηκε με τα χρόνια.

Συναντάμε επίσης ορισμένες πολύ καλές στιγμές, όπως τα «Εσύ δεν είσαι σαν τις άλλες», «Πότε θα 'ρθει» και «Σιγά-σιγά με τον καιρό». Γενικότερα είναι ένας δίσκος που αξίζει ν' ακούσετε, ασχέτως αν δεν συγκαταλέγεται μέσα στους top του Κόκοτα.

Εντύπωση προκαλεί το βινύλιο, το οποίο εκτός του «κλασικού» μαύρου έχει και ...«πινελιές» από πράσινη μπογιά, εναρμονισμένο με το εξώφυλλο που δεν έχει την καθιερωμένη φωτογραφία του τραγουδιστή αλλά ένα πράσινο μολύβι!

Παραγωγός ήταν ο Σπύρος Ράλλης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και βοηθούς τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Κώστα Ράινινγκ. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Χάρη Λυμπερόπουλου και του Χάρη Ανδρεάδη.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Πώς να σου πω (Χ. Λυμπερόπουλου-Κ. Πανάγου)
2) Εσύ δεν είσαι σαν τις άλλες (Χ. Λυμπερόπουλου-Η. Λυμπερόπουλου)
3) Ναντίν (Στ. Ζαφειρίου-Γ. Κανελλόπουλου)
4) Πότε θα 'ρθει (Χ. Λυμπερόπουλου-Τ. Κωλέττη)
5) Μίλα μου γι' αγάπη (Χ. Λυμπερόπουλου-Κ. Πανάγου)
6) Πλήγωσέ με (Χ. Λυμπερόπουλου-Τ. Παναγιωτούνη)
7) Ότι θες εσύ (Στ. Ζαφειρίου-Γ. Κανελλόπουλου)
8) Σιγά-σιγά με τον καιρό (Χ. Λυμπερόπουλου-Τ. Κωλέττη)
9) Θα θυμάσαι τον Σταμάτη (Στ. Ζαφειρίου-Γ. Κανελλόπουλου)
10) Μην κλάψεις (Στ. Ζαφειρίου-Γ. Κανελλόπουλου)
11) Πες μου πού θα πας (Στ. Ζαφειρίου-Γ. Κανελλόπουλου)
12) Σε συγχωρώ (Στ. Ζαφειρίου-Γ. Κανελλόπουλου)