Όποιος έχει το συγκεκριμένο άλμπουμ, θα πρέπει να αισθάνεται πολύ τυχερός. Αφενός μεν γιατί πρόκειται για έναν εξαιρετικά σπάνιο (πλέον) δίσκο, αφετέρου επειδή περιλαμβάνει μοναδικά τραγούδια γραμμένα από ένα πολύ σπουδαίο δημιουργό κι ερμηνευμένα από εξίσου σπουδαίους τραγουδιστές. Μπορεί να χρειάζονται πολλά χρήματα για να τον αποκτήσει κάποιος σήμερα, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο όσα και να δώσει...

Με αυτή τη δουλειά που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1972, ο Σταύρος Ξαρχάκος ανοίγει ένα νέο κύκλο στη συνθετική του πορεία. Αφήνει πίσω του τα λαϊκά με τα οποία έγινε κυρίως γνωστός στη δεκαετία του '60 και αρχίζει να πειραματίζεται σε νέους «δρόμους». Μια προσεκτική και σε βάθος ακρόαση του δίσκου, δίνει τη δυνατότητα στον ακροατή ν' αντιληφθεί ότι ο συνθέτης χρησιμοποιεί έναν «ηλεκτρικό» ήχο που εκείνη την εποχή είχε ήδη αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του.

Ωστόσο, πέραν των μουσικών νεωτερισμών που επιχειρεί ο δημιουργός, το άλμπουμ έχει συλλεκτική αξία και για ακόμη ένα λόγο: Είναι η πρώτη δισκογραφική συνεργασία του Σταύρου Ξαρχάκου με τον αξέχαστο Νίκο Ξυλούρη. Οι δυο τους θα συνδεθούν από εδώ και κάτω πολύ στενά όχι μόνο στο τραγούδι, αλλά και στη ζωή και θα υπογράψουν μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της ελληνικής μουσικής. Ο συνθέτης θα σταθεί δίπλα στον αείμνηστο λυράρη και σε όλη την επώδυνη περιπέτεια της υγείας του που θα καταλήξει στο πρόωρο τέλος του τον Φεβρουάριο του 1980...

Για να επιστρέψουμε στον δίσκο, την εποχή που κυκλοφόρησε δε σημείωσε σημαντική επιτυχία. Όμως, επειδή τα πράγματα που αξίζουν δεν είναι κακό να έρχονται στο φως ακόμη και μετά από χρόνια, σιγά-σιγά κάποια τραγούδια άρχισαν να γίνονται γνωστά και μέχρι τις μέρες μας συνεχίζουν να γράφουν τη δική τους ιστορία. Πρώτο απ' όλα, το πασίγνωστο «Αυτόν τον κόσμο τον καλό» που γράφτηκε για το θεατρικό έργο του Βασίλη Ανδρεόπουλου «Έϊ! Νοικοκυραίοι» που ανέβηκε στο θέατρο «Όρβο» από το θίασο του Στέφανου Ληναίου και της Έλλης Φωτίου.

Από εκεί και πέρα, μέσα στο χρόνο «ανακαλύφθηκαν» και τα μοναδικά «Πώς να σωπάσω» και «Γυρνάν αμίλητα παιδιά», τα οποία σε νέα εκτέλεση πάλι από τον Νίκο Ξυλούρη περιλήφθηκαν στο άλμπουμ «Συλλογή» που κυκλοφόρησε το 1974, μαζί με την αυθεντική του «Κόσμου». Επίσης, ξεχώρισε το υπέροχο «Ήταν τα λόγια σου φωτιά» με μιαν εξαιρετική ενορχήστρωση και τη φωνή της Αφροδίτης Μάνου που συμμετέχει στο δίσκο με τέσσερα τραγούδια. Πάντως, το εν λόγω κομμάτι έγινε πιο γνωστό όταν τρία χρόνια αργότερα (1975) το ερμήνευσε σε δεύτερη εκτέλεση η Δήμητρα Γαλάνη μέσα από τις «Λεπτομέρειες».

Γενικότερα, πρόκειται για ένα δίσκο που καθηλώνει τον ακροατή από την αρχή μέχρι το τέλος και θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω δύο εκπληκτικά τραγούδια που ερμηνεύει μοναδικά ο Νίκος Ξυλούρης. Αναφέρομαι στο ομότιτλο και στο «Ωραίος πού 'σαι Αυγερινέ». Δε θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι κάθε φορά που τα ακούω, ανατριχιάζω...

Στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχει ένα «ολοσέλιδο» φωτογραφικό πορτραίτο του αξέχαστου ερμηνευτή και μια φωτογραφία της Αφροδίτης Μάνου.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Αυτόν τον κόσμο τον καλό (Β. Ανδρεόπουλου) Ν. Ξυλούρης
2) Ήταν τα λόγια σου φωτιά (Κ. Κινδύνη) Αφ. Μάνου
3) Πώς να σωπάσω (Κ. Κινδύνη) Ν. Ξυλούρης
4) Βουτηγμένο αστέρι (Κ. Κινδύνη) Αφ. Μάνου
5) Ωραίος πού 'σαι Αυγερινέ (Δ. Χριστοδούλου) Ν. Ξυλούρης
6) Διόνυσε καλοκαίρι μας (Π. Μάτεση) Ν. Ξυλούρης
7) Έγειραν τα μάτια σου (Α. Κορτέση) Αφ. Μάνου
8) Γυρνάν αμίλητα παιδιά (Κ. Κινδύνη) Ν. Ξυλούρης
9) Γιατί κυλάει ο καιρός (Δ. Χριστοδούλου) Αφ. Μάνου

Από τους λιγότερο γνωστούς, αλλά όχι λιγότερο σημαντικούς κύκλους τραγουδιών του μεγάλου συνθέτη κι ένας από τους πολλούς που γράφτηκαν λίγο πριν τη δικτατορία όμως κυκλοφόρησαν μετά το πέρας της για ευνόητους λόγους. Σύμφωνα με το εξαιρετικά διαφωτιστικό κείμενο που υπάρχει στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ γραμμένο από τον στιχουργό του έργου Φώντα Λάδη, τα «Γράμματα από τη Γερμανία» γράφτηκαν το Μάρτιο του 1966, μελοποιήθηκαν τον Απρίλιο και τον Ιούλιο πρωτοπαρουσιάστηκαν στη μπουάτ «Εσπερίδες» με ερμηνευτή τον αείμνηστο Γιώργο Ζωγράφο.

Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο ίδιος τα τραγούδησε εκ νέου στο Λυκαβηττό αλλά όταν ήλθε η ώρα να περάσουν στη δισκογραφία, επενέβη η λογοκρισία που απαγόρευσε τα επτά από τα δεκατρία. Ήλθε μετά και η δικτατορία, οπότε κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1975 με ερμηνευτές τον «πρώτο διδάξαντα» Γιώργο Ζωγράφο, τον Γιάννη Θωμόπουλο και την - πολύ νέα τότε και στα πρώτα της βήματα - Άννα Βίσση.

Τα τραγούδια περιγράφουν ακριβώς αυτό που λέει ο γενικός τίτλος τους. Πρόκειται για εικόνες από τη ζωή των Ελλήνων μεταναστών σε ολόκληρο τον κόσμο και ειδικότερα στη Γερμανία, μέσα από τις οποίες αποτυπώνονται ανάγλυφα οι δυσκολίες της διαβίωσης και ο αγώνας που έκαναν για να εξασφαλίσουν ένα ικανοποιητικό μεροκάματο και παράλληλα η νοσταλγία για την πατρίδα. Κάποιες φορές οι στίχοι έχουν περιπαικτική έως «τολμηρή» διάθεση, αλλά ο Φώντας Λάδης κατάφερε να περιγράψει με τον ιδανικότερο τρόπο το βίο των συμπατριωτών μας μακριά από την Ελλάδα.

Από την άλλη, ο Μίκης Θεοδωράκης «έντυσε» αυτούς τους εξαιρετικούς στίχους με υπέροχες μελωδίες, γεμάτες λυρισμό. Αν και φαινομενικά αταίριαστες με την πολιτική χροιά των ποιημάτων, «δένουν» απολύτως μεταξύ τους και δημιουργούν ένα μοναδικό σύνολο.

Από τα τραγούδια, πιο γνωστά είναι τα «Γεια σου μάνα, γεια σου Στράτο» και «Βγήκε η ζωή μας στο σφυρί», ενώ καλές στιγμές είναι και τα «Κίνησε ο Μάης για να 'ρθει» και «Χτες τ' απόγεμα στο Άαχεν».

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και επιμελήτρια η Δέσποινα Παράσχη. Το εξώφυλλο επιμελήθηκε η Ξανθίππη Μίχα-Μπανιά, ενώ στο οπισθόφυλλο πέρα από το σημείωμα του στιχουργού υπάρχουν φωτογραφίες από την πρώτη παρουσίαση του έργου στο Λυκαβηττό.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Γεια σου μάνα, γεια σου Στράτο (Γ. Ζωγράφος)
2) Κίνησε ο Μάης για να 'ρθει (Γ. Ζωγράφος)
3) Χτες τ' απόγεμα στο Άαχεν (Α. Βίσση)
4) Σου 'στειλα δυο-τρεις στυλούς (Γ. Ζωγράφος)
5) Ο Μήτσος απ' τα Φάρσαλα (Γ. Θωμόπουλος)
6) Μια ξανθιά απ' το Βισμπάντεν (Γ. Ζωγράφος-Α. Βίσση-Γ. Θωμόπουλος)
7) Στο καφενείο «Ελληνικόν» (Γ. Ζωγράφος)
8) Έστειλα στο κόμμα (Γ. Ζωγράφος)
9) Ένα δάσος κλάρες (Α. Βίσση)
10) Βίλεμ Στράσε (Γ. Ζωγράφος)
11) Βγήκε η ζωή μας στο σφυρί (Γ. Θωμόπουλος)
12) Έλληνες, Τούρκοι κι Ιταλοί (Γ. Ζωγράφος)
13) Εμείς οι Έλληνες εργάτες (Γ. Ζωγράφος-Γ. Θωμόπουλος)