Η τεράστια επιτυχία του «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» το 1970 έδωσε τη δυνατότητα αφενός στον Μίμη Πλέσσα να μπει για τα καλά στα «χωράφια» του λαϊκού τραγουδιού κι αφετέρου στον Στράτο Διονυσίου να εκτιναχθεί στην κορυφή! Έτσι (κι αφού στο μεταξύ είχαν συνεργαστεί ξανά σε μερικά τραγούδια), το φθινόπωρο του 1974 κυκλοφορεί η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά συνθέτη κι ερμηνευτή με στίχους του Κώστα Βίρβου.

Ωστόσο, εκείνη την εποχή ο Διονυσίου είχε ήδη αρχίσει να έχει μπλεξίματα με τη δικαιοσύνη σχετικά με τη γνωστή υπόθεση των ναρκωτικών και των λαθραίων τσιγάρων κι έτσι η δημοτικότητά του είχε αρχίσει να μειώνεται. Επιπλέον, το διοικητικό καθεστώς στην Columbia είχε αλλάξει και τα νέα «αφεντικά» δε φαίνονταν και τόσο θετικά διακείμενα απέναντί του. Συνεπώς, ο εν λόγω δίσκος δεν πήγε όσο καλά του άξιζε βάσει των ονομάτων που τον δημιούργησαν, αλλά και των τραγουδιών που περιλαμβάνει.

Ο Πλέσσας έχοντας μάθει πια πολύ καλά τη «μαστοριά» των λαϊκών τραγουδιών, γράφει δώδεκα κομμάτια που ταιριάζουν απόλυτα στη φωνή του αξέχαστου Στράτου πάνω στους εξαιρετικούς στίχους του Κώστα Βίρβου. Οι ερμηνείες του τραγουδιστή είναι μοναδικές, ενώ ο σπουδαίος λαϊκός ποιητής κάνει συχνά «υπόγειες» αναφορές στην περιπέτεια που περνούσε εκείνη την περίοδο ο Διονυσίου με τίτλους όπως «Έξω απ' άδικο», «Ο πόνος μου, εγώ κι η μοναξιά», «Ο μεμέτης» και «Η ζωή δεν είναι γλέντι» που φαινομενικά μιλούν για τον έρωτα και την αγάπη, αλλά αν κάποιος αναλύσει πιο βαθιά τα νοήματα θα διαπιστώσει ότι ο Βίρβος ουσιαστικά περιγράφει την κατάσταση που βίωνε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο τραγουδιστής. Υπάρχει βεβαίως και μια σαφέστατη αναφορά, με το «Κάνε κουράγιο» που μιλά για έναν φυλακισμένο...

Γενικά, τα τραγούδια είναι πολύ καλά και είναι κρίμα που τα περισσότερα δεν έγιναν σχεδόν καθόλου γνωστά. Πάντως, το «Πού το πας και πού το φέρνεις» είχε ακουστεί πριν κυκλοφορήσει σε δίσκο το 1973, στην ταινία «Ο φαντασμένος» με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στην τελευταία εμφάνιση του Διονυσίου στον κινηματογράφο.

Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Έξω απ' άδικο
2) Πού το πας και πού το φέρνεις
3) Η νύχτα είναι για φιλιά
4) Τώρα τέλια τσακισμένα
5) Ο πόνος μου, εγώ κι η μοναξιά
6) Κάνε κουράγιο
7) Ο μεμέτης
8) Η ζωή δεν είναι γλέντι
9) Νύχτα-νύχτα, βράδυ-βράδυ
10) Φύσηξε τρελός βαρδάρης
11) Το φτωχόσπιτό μου
12) Από δω και μπρος να δεις

Έπειτα από τη (δυστυχώς τελευταία) δισκογραφική συνάντησή του με τον Μίκη Θεοδωράκη, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης επιστρέφει στα γνώριμα «λημέρια» του και το φθινόπωρο του 1979 κυκλοφορεί άλλο ένα άλμπουμ με δική του μουσική και στίχους του Κώστα Βίρβου, όπως συνέβαινε διαρκώς σε ολόκληρη τη δεκαετία του '70. Είναι φανερό όμως ότι πλέον και οι δύο στερούνται έμπνευσης, αφού μετά από την πολυετή συνεργασία τους δεν έμειναν και πολλά πράγματα που να μην είχαν πει μέσα από τις δημιουργίες τους. Επιπλέον, η σπουδαία φωνή του «Σερ» είχε αρχίσει σιγά-σιγά να «ραγίζει» και τη φθορά της δε μπορούσαν να κρύψουν ούτε τα μηχανήματα ηχογράφησης. Άλλωστε, τότε δεν υπήρχε η δυνατότητα να τη «μοντάρεις» όπως γίνεται σήμερα...

Πάντως, το «Πατέρα μου» περιλαμβάνει ορισμένες πολύ καλές στιγμές όπως το ομότιτλο τραγούδι το οποίο ο Μπιθικώτσης μοιράζεται ερμηνευτικά μ' ένα μικρό παιδάκι ονόματι «Σάκης» (αγνώστων λοιπών στοιχείων) και φυσικά «Τα παιδιά στην Ελευσίνα», που γράφτηκε με αφορμή τον ξεσηκωμό των κατοίκων εκείνη την εποχή για τη ρύπανση από τα φουγάρα των εργοστασίων της περιοχής που είχε καταντήσει ανυπόφορη. Μάλιστα, το Νοέμβριο του 1979 ο τραγουδιστής είχε πάει εκεί κατόπιν πρόσκλησης του αείμνηστου Πατέρα Πηρουνάκη και είχε ερμηνεύσει το εν λόγω κομμάτι με μια κιθάρα, γνωρίζοντας την αποθέωση από τον κόσμο.

Εξίσου «δυνατή» στιγμή του άλμπουμ είναι και το «Νυχτώνει στα Γρεβενά» σε ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη. Είναι το μοναδικό τραγούδι που έγραψε ο Μπιθικώτσης πάνω σε στίχους αυτής της κορυφαίας μορφής των ελληνικών γραμμάτων, αλλά όπως είναι γνωστό είχε ερμηνεύσει στο παρελθόν αρκετά ποιήματά του σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.

Παραγωγός ήταν ο Σπύρος Ράλλης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτες τους Γιώργο Κωνσταντόπουλο και Τάκη Φιλιππίδη και βοηθούς τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Κώστα Ράινινγκ. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας είναι του Τάσου Καρακατσάνη, ενώ στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο υπάρχουν δύο φωτογραφίες του Μπιθικώτση με τον μικρό τότε γιο του Γρηγόρη!

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Πατέρα μου
2) Χαμογέλα Κατερίνα
3) Καρδιά και μαχαίρι
4) Νυχτώνει στα Γρεβενά (στίχοι: Τάσου Λειβαδίτη)
5) Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε
6) Να πεθάνω να τελειώνω
7) Δώδεκα και πέντε
8) Τα παιδιά στην Ελευσίνα
9) Ο Δημητράκης
10) Μια ζαριά
11) Κατεδαφίζεται
12) Δώδεκα και πέντε (Ορχηστρικό)