Ο προσωρινός «χωρισμός» του Θέμη Ανδρεάδη με τον Γιάννη Λογοθέτη (πιο γνωστού ως «Λογό») λόγω συμβολαίων με διαφορετικές δισκογραφικές εταιρείες έλαβε τέλος το 1976, όταν κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο άλμπουμ. Μετά την επιτυχία των «Γελοιογραφιών» (1973) και του «Κάτι άλλο μου θυμίζει» (1974), ο Ανδρεάδης «μετακόμισε» από την τότε Columbia στην τότε «Μίνως Μάτσας και Υιός», ενώ ο Λογοθέτης παρέμεινε στην Columbia μέχρι το τέλος του συμβολαίου του. Πάντως, είχαν προλάβει να υπογράψουν σημαντικές «σατιρικές» επιτυχίες όπως τα «Καθένας με την τρέλα του», «Δυναστεία» κ.α.

Έτσι, μεσολάβησε το 1975 που δεν υπήρξε συνεργασία μεταξύ τους και ο τραγουδιστής ηχογράφησε τον «Πρωταθλητή» με παλιά «σκωπτικά» ρεμπέτικα, δεύτερες εκτελέσεις γνωστών τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου και δημιουργίες του Βασίλη Δημητρίου. Ωστόσο, το 1976 ο «Λογό» πήγε στη «Μίνως» κι έτσι το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς κυκλοφόρησε ο δίσκος που παρουσιάζουμε σήμερα, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία κι αφήνοντας πίσω του αρκετά γνωστά τραγούδια, τουλάχιστον για εκείνους που σήμερα είναι 30 ετών και πάνω.

Ξεκινάμε με το «Είμαι πολύ ωραίος (βεβαίως-βεβαίως)» σε μουσική του Λυκούργου Μαρκέα, το οποίο μοιάζει αρκετά με το «Πολύ ωραίο στυλ (βεβαίως-βεβαίως)» που είχε ερμηνεύσει ένα χρόνο νωρίτερα ο Δημήτρης Πουλικάκος στο άλμπουμ «Ελλαδέξ», πάλι σε στίχους του Λογοθέτη. Συνεχίζουμε με την «Πεθερά» και φτάνουμε στην περίφημη «Λούλα», ίσως τη μεγαλύτερη επιτυχία του «διδύμου». Αργότερα ο «Λογό» συνέχισε την «ιστορία» της σε άλλους δίσκους του, αλλά η «αυθεντική» έμεινε ως σήμα κατατεθέν της συνεργασίας Ανδρεάδη - Λογοθέτη.

Επίσης ακούστηκε αρκετά το «Φουστανάκι με δαντέλα», ενώ γενικότερα όλα τα τραγούδια είναι γεμάτα χιούμορ και θετική διάθεση, με έξυπνους στίχους και φυσικά ανάλογες ερμηνείες από τον τραγουδιστή. Στο «Διαζύγιο» συμμετέχει με την χαρακτηριστική φωνή της η αείμνηστη Νατάσα Γερασιμίδου και στην «κυρά-Μαρία» η μικρή τότε Ελισσώ, κόρη του «Λογό», η οποία απεικονίζεται και στη φωτογραφία του οπισθοφύλλου στην αγκαλιά του πατέρα της.

Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Τάσου Καρακατσάνη, εκτός των δύο τραγουδιών του Λυκούργου Μαρκέα που τις επιμελήθηκε ο ίδιος.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Είμαι πολύ ωραίος (Μουσική: Λ. Μαρκέας)
2) Όχι στο κατεστημένο
3) Η βούρτσα
4) Ο Ιακώβ
5) Ένα μανούλι
6) Φουστανάκι με δαντέλα
7) Η πεθερά
8) Η Λούλα
9) Ο ηλίθιος
10) Η κυρά-Μαρία
11) Αφού δεν κάνεις κέφι (Πουλάω μανταλάκια)
12) Όταν τύχει να γκρεμίσουνε τα τείχη
13) Το διαζύγιο (Μουσική: Λ. Μαρκέας)

Τον Δεκέμβριο του 1979 που κυκλοφόρησε αυτός ο δίσκος, ο Χάρρυ Κλυνν είχε ήδη σαρώσει σε πωλήσεις με τα δύο άλμπουμ που είχε ηχογραφήσει, οπότε η τότε «Μίνως Μάτσας και Υιός» επέλεξε τον Γιώργο Μαρίνο ως «αντίβαρο» κι επιχείρησε να κάνει κάτι ανάλογο. Δηλαδή, ένα δίσκο με χιουμοριστικά σκετς και τραγούδια. Έπεισε λοιπόν τον ανεπανάληπτο σόουμαν να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με την εταιρεία κι έβαλαν μπρος το «σχέδιο».

Ο Μαρίνος βασίστηκε στους δύο συνεργάτες που είχε εκείνη την εποχή - αλλά και αργότερα - στις ζωντανές εμφανίσεις του στη θρυλική «Μέδουσα», δηλαδή τους Γιάννη Ξανθούλη και Παύλο Μάτεση (κείμενα), καθώς και τον Νίκο Δανίκα (μουσική επιμέλεια, ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας), ενώ τα τραγούδια κλήθηκαν να γράψουν η Νινή Ζαχά και ο ίδιος ο Δανίκας. Επίσης υπήρχαν δύο «μεταγλωττισμένα» κατά τη «μόδα» της εποχής, καθώς κι ένα ως «φιλική προσφορά» (όπως επισημαίνεται στο εσώφυλλο) του Γιώργου Κατσαρού στον σπουδαίο καλλιτέχνη.

Μπορεί από πλευράς πωλήσεων να μη πλησίασε τις αντίστοιχες του Χάρρυ Κλυνν, ωστόσο το «Κάνε μου λιγάκι μμμ» (κατά τα πρότυπα του "Give a bit of mmm to me") έγινε μεγάλη επιτυχία και «τράβηξε» εμπορικά το δίσκο, ενώ ακούγεται και είναι πολύ γνωστό μέχρι και σήμερα.

Από εκεί και πέρα, περιλαμβάνει τα ξεκαρδιστικά σκετς «Πετρέλαιο» και «Τα τρομερά παιδιά», η βασική ιδέα των οποίων είχε ακουστεί για πρώτη φορά το 1976 μέσα από την τηλεοπτική εκπομπή του Γιώργου Παπαστεφάνου «Μουσική βραδιά» που ήταν αφιερωμένη στον Μαρίνο. Να σημειωθεί ότι σχεδόν αμέσως απαγορεύτηκε το «Αντρέα-tango», το οποίο ήταν πολύ «προχωρημένο» για την εποχή του και δε συμπεριλήφθηκε στις επόμενες εκδόσεις του άλμπουμ.

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτες τους Γιάννη Σμυρναίο και Γαβριήλ Παντζή. Στις δεύτερες φωνές στα τραγούδια της Νινής Ζαχά ακούγεται η Αλέκα Κανελλίδου, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες με τον Μαρίνο ...επί πίστας.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Έλα μαζί μου (Ν. Δανίκα-Τ. Καρνάτσου)
2) Κάνε μου λιγάκι μμμ... (Ν. Ζαχά)
3) Banal (A. Coraguer-G.. Lemesle-Τ. Καρνάτσου)
4) Πετρέλαιο (Π. Μάτεσης)
5) Στο ερημονήσι Μύκονος (Ν. Δανίκα-Π. Μάτεση)
6) Σαββατόβραδο στο τρένο (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)
7) Αντρέα-tango (Γ. Ξανθούλη)
8) Η αγάπη είναι παιχνίδι (Ν. Ζαχά)
9) Τα τρομερά παιδιά (Π. Μάτεση)
10) Ένα ναι ή ένα όχι (Ν. Ζαχά)
11) Η Πανεπιστημίου ((N. Rota-Ν. Δανίκα-Γ. Ξανθούλη)