Πρόκειται ίσως για τον πιο εμπορικό δίσκο του αξέχαστου Στράτου Διονυσίου, αλλά και για εκείνο που έβγαλε τις περισσότερες και πιο διαχρονικές επιτυχίες. Δεν είναι και λίγο τα μισά και πλέον τραγούδια ενός άλμπουμ ν' ακούγονται διαρκώς σε όλα τα ραδιόφωνα ακόμη και σήμερα, δύο και πλέον δεκαετίες μετά την κυκλοφορία τους.

Ο δίσκος έκανε την εμφάνισή του στα δισκοπωλεία το Μάρτιο του 1988 και κυριολεκτικά σάρωσε σε πωλήσεις, αφού ξεπέρασε τις 150.000. Είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του Τάκη Μουσαφίρη με τον Διονυσίου, καθώς είχαν συνεργαστεί δυο χρόνια πριν (1986) στον «Ταξιτζή», όπου ο Στράτος ερμήνευε πέντε τραγούδια. Ωστόσο, ο «Ξένος» χάλασε κόσμο κι έβγαλε πασίγνωστες και διαχρονικές επιτυχίες, που ακόμη και τώρα πρωταγωνιστούν στις πίστες των νυχτερινών κέντρων.

Μετρήστε σουξέ: «Εγώ ο ξένος» (ο ίδιος ο Διονυσίου έλεγε ότι αυτό το τραγούδι τον εξέφραζε πιο πολύ απ' όλα), «Και του λιμανιού και του σαλονιού», «Άνθρωπος είσαι και λυγάς» (κατά τη γνώμη μου το καλύτερο τραγούδι του δίσκου), «Κύριος ήρθα, κύριος φεύγω», «Λέγε με παλιόπαιδο», «Εγώ να δεις» και «Ο φαντάρος» μονοπώλησαν τα ραδιόφωνα της εποχής, αλλά και τα πικάπ και τα κασετόφωνα των Ελλήνων απανταχού της γης. Η επιτυχία ήταν τεράστια κι έτσι δύο χρόνια μετά (1990), Μουσαφίρης και Διονυσίου έβαλαν μπροστά μια νέα δουλειά με τίτλο «Ποιος άλλος», η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ εξαιτίας της ξαφνικής «αναχώρησης» του τραγουδιστή...

Ξεχωριστή στιγμή του δίσκου είναι του ντουέτο του Στράτου με τον γιο του Άγγελο, το δεύτερο μετά το «Εγώ θα σου δείξω το δρόμο» μέσα από το πρώτο άλμπουμ του τελευταίου «Παράπονό μου» το 1984. Ήταν η εποχή που τα μέσα ενημέρωσης έγραφαν συχνά-πυκνά για προστριβές και διαμάχες των δυο τους, οι οποίες φυσικά ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν. Και κάτι ακόμα: Ήταν η τελευταία συνεργασία του Διονυσίου με την επί πολλά χρόνια παρτενέρ του στις δεύτερες φωνές Μαρίνα Βλαχάκη...

Παραγωγός ήταν ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Στο οπισθόφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες των συντελεστών και αφιέρωση του Τάκη Μουσαφίρη στο γιο του Βασίλη, που τότε ήταν φαντάρος...

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Εγώ ο ξένος
2) Και του λιμανιού και του σαλονιού
3) Άνθρωπος είσαι και λυγάς
4) Κύριος ήρθα, κύριος φεύγω
5) Λέγε με παλιόπαιδο
6) Όσο υπάρχουν γυναίκες (Στ. Διονυσίου - Α. Διονυσίου)
7) Εγώ να δεις (Τ. Μουσαφίρη-Κ. Μπόνη)
8) Ο φαντάρος
9) Και να σου πω και μια κουβέντα
10) Προσποιείσαι
11) Ο χάρακας
12) Γυναίκα μου

Η τελευταία «καθαρόαιμη» λαϊκή δισκογραφική δουλειά της Ελένης Βιτάλη, η οποία στη συνέχεια επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό και καθαρά προσωπικό δρόμο ως προς το ρεπερτόριό της. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στα τέλη του 1988 και η σπουδαία ερμηνεύτρια συναντιέται και πάλι με τον Τάκη Σούκα, πέντε χρόνια μετά την άκρως επιτυχημένη συνεργασία τους στο «Βάρα μου το ντέφι» (1983). Ουσιαστικά πρόκειται για τη συνέχεια του εν λόγω δίσκου, καθώς περιέχει ωραία και κατά βάση κεφάτα λαϊκά τραγούδια με τη σφραγίδα του συνθέτη και τις εξαιρετικές ερμηνείες της Βιτάλη.

Οι εκπλήξεις του άλμπουμ είναι δύο: Η συμμετοχή του Νίκου Πορτοκάλογλου στο ντουέτο «Άσε με να λέω», το οποίο ακούστηκε αρκετά και αποτελεί μια από τις τελευταίες παρουσίες των «Φατμέ» στα μουσικά και δισκογραφικά δρώμενα της χώρας μας. Ο Σούκας τολμά να χρησιμοποιήσει έναν «ροκά» στο πλάι μιας λαϊκής (τουλάχιστον έτσι τη μάθαμε και την αγαπήσαμε) τραγουδίστριας και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Ακολουθεί το τραγούδι «Θα γίνω ολοκαύτωμα», τους στίχους του οποίου έγραψε ο Τζίμης Πανούσης που δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους δραστηριότητες με άλλους και δη λαϊκούς συνθέτες.

Η μεγαλύτερη και πιο διαχρονική επιτυχία του δίσκου είναι η «Ταχεία», η οποία ακουγόταν κατά κόρον από τα ραδιόφωνα της εποχής και η Βιτάλη δεν παραλείπει ποτέ να το συμπεριλάβει στις κατά καιρούς εμφανίσεις της. Δεδομένου δε του ότι δε λέει σχεδόν τίποτε από το παλιό της ρεπερτόριο, το γεγονός ότι η «Ταχεία» έχει μόνιμη θέση σ' αυτό, τα λέει όλα για την αξία της. Επίσης, ακούστηκαν πολύ και τα «Όλοι γίναμε εξουσία» και «Καίγομαι».

Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο SIERRA με ηχολήπτη τον Κώστα Φασόλα. Στο οπισθόφυλλο υπάρχουν σημειώματα τραγουδίστριας και συνθέτη, καθώς και φωτογραφία τους με τον Νίκο Πορτοκάλογλου.

Τα τραγούδια του δίσκου
1) Καίγομαι (Σμ. Μαραγκουδάκη)
2) Μ' εξουσιάζεις (Ν. Λουκά)
3) Είμαστε χαμένοι από χέρι (Ν. Λουκά)
4) Όλοι γίναμε εξουσία (Ν. Λουκά)
5) Εγώ είμαι ο κόσμος (Ν. Λουκά)
6) Κάνε απόψε τα τρελά σου (Ν. Λουκά)
7) Ταχεία (Ν. Μπακογιάννη)
8) Θα γίνω ολοκαύτωμα (Τζ. Πανούση)
9) Δεν πιστεύω σε κανένα (Ν. Λουκά)
10) Εσύ 'σαι μια πονηριά (Σμ. Μαραγκουδάκη)
11) Δεν στα πήρανε όλα (Σμ. Μαραγκουδάκη)
12) Άσε με να λέω (Σμ. Μαραγκουδάκη) Ελ. Βιτάλη-Ν. Πορτοκάλογου